REPORTAGE
REPORTAGE
De Renault C520 van Frank van Loon
De Renault C520 van Frank van Loon
Eigen rijder Frank van Loon is al sinds jaar en dag actief in het rondhout. Vanuit het midden van Brabant rijdt hij heel Nederland door, delen van Duitsland, België en Noord Frankrijk. Aan het begin van dit jaar verruilde Frank zijn Scania V8 voor een Renault C520 6x4. Die wordt gekoppeld aan een hele speciale trailer.
Bij een van zijn vaste klanten in hartje Brabant treffen we Frank die op het punt staat om te gaan laden. Zijn blauwe Renault C520 6x4 staat er spic & span bij. “Ik heb ‘m sinds januari en sindsdien heb ik er dik 60.000 km mee gereden. Geen centje pijn, voldoende ruimte van binnen, meer dan voldoende trekkracht, vaak zware vrachten en toch een duidelijk mooier verbruik dan mijn vorige, een Scania V8.”
We vertrekken vanuit Brabant met een lading hout die er wat vervormd uitziet. Eigenlijk allemaal brokken en stukken. Frank rijdt ze naar de Ardennen, waar ze zullen worden verkleind, waarna het hout in een enorme fabriek verdwijnt om er als keurige, zachte rol toiletpapier weer uit te komen. “Een adres waar we vaak komen. Een mooie rit voor mij, omdat ik hier weer betrekkelijk eenvoudig aan retourwerk kan komen.”
“Ze kunnen wel drie ton in één hap grijpen”
Dwars door Luik
Het wordt licht wanneer Frank koers zet naar het zuiden van de Ardennen. Daarbij volgt hij de bekende route over de A2. Bij Luik neemt hij tot onze verbazing de oude weg dwars door de stad. “Net als vroeger”, zeg ik, maar ik zie dat er in al die jaren werkelijk niets aan de oude weg veranderd is. “Veevervoerders, mestrijders en houttransporten mogen gewoon de oude route nemen”, zegt Frank, “die beduidend korter is dan de rondweg.” Nou, dat blijkt. Binnen de kortste keren zitten we aan de andere kant van Luik op de snelweg en begint Frank aan de fikse klim richting Luxemburg. ”Je merkt zeker wel dat de bak lekker snel terugschakelt en dat we er een mooie snelheid in houden?”, vraagt hij ten overvloede. Hij bestelde een automaat met extra kruipversnellingen en een retarder. “Vanwege die kruipversnellingen beschik ik over korte versnellingen voor- en achteruit. Die kunnen in het bos heel goed van pas komen.”
Frank heeft in de loop der jaren zijn netwerk van klanten en relaties opgebouwd en daarmee kan hij een gezonde boterham verdienen. “Nu met de coronacrisis is het werk wel wat minder merk ik. Ik heb geprobeerd om er nog wat werk bij te krijgen. Dat ging aanvankelijk prima, maar sinds corona is het wel wat minder, maar nog voldoende om het vol te houden”, zegt hij.
Bijzondere trailer
Graag geeft Frank uitleg over zijn trailer. “Ik had altijd twee trailers, eentje met twee, en eentje met drie assen. Eentje met een lichtere en eentje met een zwaardere kraan. Zoals je begrijpt had ik altijd de verkeerde trailer bij”, zegt Frank met een glimlach. Het leidde ertoe dat hij van een chassis een eigen uitschuifbare trailer bouwde vanaf de opbouw van de Tajfun Liv kraan tot RDW keuring. “Ik zocht een onderstel met drie tien tons assen inclusief besturing wat Bateck tekende en in elkaar laste en wat ik zelf afmonteerde. De assen werden bij Tecma betrokken en kregen besturing van VSE. Die combinatie leidt ertoe, dat er maximaal gestuurd kan worden, en dat ik maximaal kan laden. Dat is niet alleen handig in het terrein, maar ook bij tal van klanten waar ik op of naast het erf de boomstammen moet lossen.” De voorste en achterste as van deze trailer zijn liftbaar en wanneer de achterste as wordt gelift, is die niet meer bestuurbaar.” Frank beschikt verder over een extra bediening, om de beide achterste assen eventueel zelf te kunnen sturen. De trailer is ook nog eens vijf meter uitschuifbaar om hele lange stammen toch te kunnen meenemen.
Enorm complex
Na een ochtendje rijden, komt Frank aan bij de reusachtige fabriek in het zuiden van de Ardennen. Daarvoor moet hij eerst over een wel heel slechte weg rijden. Frank jongleert met zijn combinatie zo goed en zo kwaad als dat gaat om kuilen, bulten en richels heen. Hij rijdt stapvoets maar truck en trailer krijgen het hier even flink voor de kiezen. Dan komen we bij een grote ingang. Frank rijdt vervolgens om enkele gebouwen heen en dan zien we een aantal van die grote, lichtgroene Sennebogen machines die bezig zijn trailers geladen met hout te lossen. Dit gebeurt op hoge snelheid. “Ze kunnen wel drie ton in één hap grijpen”, zegt Frank. “In ruim tien minuten ben je dan leeg.”
Maar eerst moeten we over de weegbrug. Frank waarschuwt dat de lucht er niet te harden is. Hij heeft niets teveel gezegd. Het doet denken aan cellulose, dat ook in (toilet)papier toegepast wordt. Gelukkig gaat het wegen vlot en staan we na een extra rondje over het terrein zo weer tussen de Sennebogens, waar we de frisse lucht van de Ardennen weer inademen.
Noord Frankrijk
De rit gaat na het lossen vervolgens naar een ander bosgebied in de Ardennen, in de buurt van Couvin. Om daar te komen rijdt Frank een schitterende, je zou zeggen toeristische route door het noorden van Frankrijk. Frank beseft maar al te goed dat hij niets te klagen heeft: de afstand naar Couvin is niet te lang en eenmaal daar komt het zonnetje erbij en kan hij geheel in eigen tempo de rechte stammen van een meter of twaalf opladen en extra vastzetten met enkele spanbanden. De tweede lading van vandaag.
Kortste weg
Geroutineerd als hij is, weet hij een korte route te vinden waarbij hij via Charleroi naar Brussel rijdt. Daar loopt het redelijk goed door op de Brusselse ringweg. Maar we horen dat het bij Antwerpen hommeles is. Er zou een ongeluk zijn gebeurd bij Wilrijk, met vijf kwartier vertraging als gevolg. Maar wanneer we na een korte stop de Antwerpse Ring op rijden, rolt het allemaal lekker door, en Frank glimlacht weer eens. “Ze zijn niet altijd even actueel met die verkeersinformatie hier”, zegt hij. Bijtijds verlaat hij de E19 om even te gaan wegen, waarna hij op een vertrouwd adres in Nederland de laatste lading van een prachtige dag gaat lossen. De avond is al begonnen, maar dat alles bijtijds achter de rug is, doet het eten bij een naburig restaurant des te beter smaken!