REPORTAGE
REPORTAGE
Afwisseling gegarandeerd
Afwisseling gegarandeerd
Wanneer je een lang Volvo-chassis koopt met een dikke kraan, dan kun je verzekerd zijn van afwisselend werk, zo leerden we van Erik Drenth. Zijn klanten zetten hem in voor kraanwerk en voor een dagje exceptioneel draait hij zijn hand niet om
Zulke klussen, waarbij Erik vaak op bouwplaatsen aan de slag moet, vereisen een veelzijdige auto, die loeisterk is en die veel kan. Sinds kort vertrouwt Erik hiervoor op een Volvo FH met 540 pk. Een drie-asser waarvan de derde as een sturende sleepas is. Achter de cabine is een loei van een laadkraan gemonteerd, een HMF 720 goed voor 70 tonmeter. “Ik kan nu vrijwel overal komen, ik kan zware lasten tillen en laden, ook voor derden en ik kan hiermee met relatief hoge gemiddelde snelheden zware transporten uitvoeren.” Erik koos niet voor de XL of zelfs de XXL cabine. “Bij dit werk moet je ook wel eens over de cabine heen hijsen, dan is het beter om niet de grootste cabine te kiezen. Die heb ik ook niet nodig. Hooguit slaap ik eens in de week in de auto.”
“Eigenlijk is dit een bakwagenchassis, dat als trekker is opgebouwd”
Tientons luchtgeveerd
Een ander kenmerk van de nieuwe Volvo van Erik is een luchtgeveerde vooras met tien ton toegestane aslast. “Hiervoor heb ik een tijdje een DAF XF 480 gereden en dat beviel best. Maar DAF kan geen luchtgeveerde tien tons vooras leveren. Wanneer je dan verder kijkt en ervaart hoe deze Volvo rijdt met z’n I-Shift transmissie en met Dynamic Steering, dan ben ik er vergeleken met de DAF voor mijn idee flink op vooruit gegaan.” Erik wilde ondanks de grote kraan toch het liefst een drie-assig chassis. “Eigenlijk is dit een bakwagenchassis, dat als trekker is opgebouwd. De wielbasis is 3,70 meter en de totale lengte 7,50 meter. Met dank aan dealer Harbers is het gelukt om een en ander op drie assen voor elkaar te krijgen. Zou ik voor een vierasser hebben gekozen, dan is de auto een stuk langer en dan ga je er qua manoeuvreren natuurlijk ook flink op achteruit.” Behalve de lengte, was de hoogte ook nog een dingetje voor Erik. “Ik wilde geen te hoge schotel, want dan kun je wel semi-diepladers en diepladers trekken, maar ik wil de mogelijkheid open houden om normale 13,60 meter trailers te trekken. Dankzij de bereikte schotelhoogte van 1,07 meter, is ook dat gelukt.”, legt Erik uit. Ter afronding van de opbouw liet hij Volvo een innerliner aanbrengen over de volledige lengte van het chassis. Vervolgens kwamen er de nodige extra’s op in de vorm van verlichting, spuitwerk en extra logo’s die de Volvo bijna tot een showtruck transformeerden. “In elk geval voldoende om op te vallen, maar ook weer niet tè”, zegt Erik dan met een glimlach.
Pultrum
Een van de opdrachtgevers van Erik is Pultrum uit Rijssen, een groot bedrijf dat gespecialiseerd is in het zwaardere en meer veelzijdige spul. We halen vroeg in de ochtend een vijf-assige semi-dieplader op van Broshuis bij deze Twentse klant. De drie achterste assen sturen en de twee voorste zijn hefbaar. “Maar goed ook, want anders loopt het onnodig zwaar allemaal”, zegt Erik. Eerst rijden we naar Leeuwarden, waar we containers op platte trailers en chassis van anderen moeten zetten, samen met een collega. Hoeveel containers weet Erik nog niet. Het betekent dat wanneer we daar zijn, we eerst weer die semi moeten afkoppelen.
Vleesvervanger
In Leeuwarden blijkt dat er nog een andere collega met een kraanauto klaar staat en dat er negen veertigvoets containers verplaatst moeten worden. Inderdaad, daar heb je twee kranen voor nodig. Erik heeft er zin in. Niet alle containers zijn geladen. Ze waren nodig om de fabriek om te bouwen waar we nu bij staan. Daar werd vlees verwerkt, en nu wordt er vegetarisch voedsel geproduceerd. Samen met collega Wilco van der Berg ontstaat een plan en zonder veel problemen wordt de eerste container gehesen waarna een chauffeur van Van der Vlist Twente er een semi-dieplader onder rijdt. Op deze manier worden er negen containers van het terrein gereden, de klant is er zichtbaar mee Ingenomen. ”Dit zijn de klussen die ik leuk vind”, zegt Erik. “Lekker doorwerken, de kraan doet het meeste werk.”
Moeilijker
De planning van Pultrum stuurt Erik vervolgens naar het Drentse Gasselte. Daar bevindt zich een groot bedrijf waar enkele pontons geladen moeten worden. Daar aangekomen zien we een groot terrein met heel veel spullen en twee Renault’s Premium met semi-diepladers. Helemaal achterin staan de pontons die er niet al te fris uitzien. Ze staan er al even. Erik maakt een plan en krijgt alle medewerking van het aanwezige personeel. Het blijkt dat de eerste van de drie pontons, die zeven meter lang zijn, drie hoog en 1,40 meter diep, nog wel wat water bevat. Het lukt Erik om dit ponton ietwat te kantelen en weg te trekken bij het hek. Vervolgens rustig neer leggen, zodat het horizontaal ligt en het weer relatief eenvoudig opgepakt kan worden met vier hijsbanden. Zo gezegd zo gedaan en het lukt om dit zware gevaarte voorop de trailer te krijgen. Om de andere twee te kunnen laden, moet Erik de combinatie draaien, vervolgens de trailer afkoppelen en zelf met zijn Volvo zo gaan staan, dat ponton en kraan binnen het bereik van de kraan blijven. Ook dit lukt, en het ritueel herhaalt zich, nadat de klant keurig ruimte heeft gemaakt. Uiteindelijk slaagt Erik erin, de ene op de andere te leggen. “Die laatste twee waren duidelijk lichter dan de eerste”, zegt Erik. “Dat kon ik wel zien op de display.”
Zekeren
Nu de pontons goed op de semi liggen, start een langdurig ritueel van zekeren waarbij Erik bijna al z’n spanbanden nodig heeft. Het ziet er heel flink uit zo. Aan de achterkant past alleen nog een zwaailicht. Na even opfrissen rijdt Erik de poort uit en gaat hij na overleg met de planning van Pultrum weer naar Apeldoorn. “Dit was een typische klus waarvan niemand wist hoe lang het zou duren. Maar het is opgelost en alles past, de kraan en alles wat erbij hoort is nog heel.” Erik draait de N33 op. Het combinatiegewicht komt boven de 60 ton uit, geheel volgens de ontheffing die Erik heeft. “Sommige chauffeurs deinzen terug voor een kraanauto”, zegt hij met pretlichtjes in de ogen. “Maar ik zou niet anders meer willen!”